Peter Zumthor สถาปนิกชาวสวิส บัญญัติว่า “บรรยากาศเป็นสิ่งที่สถาปนิกไม่ได้ออกแบบโดยตรง แต่ต้องรู้สึกได้ - เมื่อแสง เสียง กลิ่น และอุณหภูมิ รวมตัวกัน ”
กลิ่นที่ลอยในอากาศ ราวกับสถาปัตยกรรมแห่งความทรงจำ มองไม่เห็นแต่ทรงพลัง กลิ่นมีพลังมากกว่าเสียงหรือภาพ เมื่อเราได้กลิ่น สมองส่วนความจำจะทำงานพร้อมสมองส่วนอารมณ์ เป็นเหตุผลว่า ทำไมกลิ่นของแชมพูถึงพาเราระลึกถึงแฟนคนเก่าได้โดยไม่ตั้งใจ
ฉันชอบกลิ่นน้ำหอมที่ไม่หวาน ชอบกลิ่นหนัง ที่ใครอาจไม่เชื่อว่ามีคนนำมาทำเป็นน้ำหอมด้วย กลิ่นยาสูบก็มี แปลกดี ทั้งที่กลิ่นแอบมีความคล้าย ก้นบุหรี่ที่ถูกทิ้งในแก้วเบียร์ แต่ก็ยังชอบ กลิ่นวานิลา-ทำให้นึกถึงในครัว กลิ่นสน - ที่ทำให้นึกถึงกลางคืน ในผับ วันที่ฝนตกปรอยๆ
จะอุปาทานหรือความจำของเราหลอกตัวเอง เมื่อได้กลิ่นน้ำหอมแล้วนึกไปถึง ผิวตึงๆของลูกเชอร์รี่ แม้ในสารสกัดจะบอกว่าแบ็คเคอแรนท์ก็เถอะ ที่ติดใจมากคือ กลิ่นผสมคล้ายควันเทียนที่ให้ความรู้สึกย้อนไปในยุคเก่า ตอนหลังจึงรู้ว่าเป็นกลิ่นของ มดยอบ ชื่อไทยอาจจะแปลก ชื่ออังกฤษเรียกว่า Myrrh เป็นต้นไม้ในแอฟริกา เมื่อเผาไฟจะให้กลิ่นหอม สมัยอียิปต์ใช้เผาในพิธีกรรม
ฉันได้น้ำหอมขวดนี้มา ก็ใช้บ่อยเพราะชอบ ได้กลิ่นแล้วเหมือนเดินอยู่ในโบราณสถานเก่าของเมืองที่ไม่รู้จัก ทั้งสงบและเศร้าในเวลาเดียวกัน.
น้ำหอมที่คุณชอบ มีกลิ่นของอะไร
ทำให้คุณนึกถึงใคร หรือ ที่ไหน บ้างไหม
ทิ้งข้อความไว้ใน comment ข้างล่างได้นะ
